استاد مهربان و رویکرد سیستمی ، داستانی واقعی است که نمونه های دیگر آن را در جاهای دیگر هم می توان به وفور مشاهده کرد :

دوستی دارم که استاد ورزش‌های رزمی است و در چند باشگاه تدریس می‌کند. به کارش و همین‌طور هنرجوهایش علاقه‌مند است و با همه ارتباطی دوستانه و خوب دارد. به‌تازگی باشگاهی هم برای خودش راه انداخته است؛ و چه از این بهتر که استاد باشی و باشگاه خودت را هم داشته باشی.

فایل صوتی این مقاله را همین جا بشنوید.
(۴.۳۳Mb)

منتها این دوست ما، یک ویژگی دارد که دارد به کسب‌وکارش ضربه می‌زند: اهل حساب‌وکتاب نیست و با همه فقط دوست است!

نمی‌گویم دوست بودن با همه، چیز خوبی نیست. نه، این خوب نیست که دوستی، مانع کسب‌وکار شود.

استاد، فقط به دیوارهای باشگاهش کاغذی چسبانده است که لطفاً شهریه‌هایتان را اول هر ماه پرداخت کنید و برای گرفتن شهریه‌ها، هیچ سیستمی طراحی نکرده است.

منشی باشگاه نیمه‌وقت می‌آید. در نتیجه خودش باید پشت دخل بنشیند و از طرف دیگر، رابطه دوستانه و شأن استادی هم اجازه نمی‌دهد که حرفی از شهریه‌ها بزند.

مشکل وقتی بیشتر خودش را نشان داد که قبض‌ها و اجاره محل، بیشتر از درآمد باشگاه شد و استاد مجبور شد از پولی که به خاطر تدریسش در باشگاه‌های دیگر دریافت می‌کند، این‌ها را بپردازد.

بازرس آمد، باشگاه را دید و گفت باید شهریه‌ها را بیشتر کنید و از ۳۵ هزار تومان بشود ۵۰ هزار تومان! بازهم استاد دلش نیامد که این کار را بکند و گفت شاید بعضی‌ها نداشته باشند که این هزینه را بپردازند.

به استاد گفتم که اگر همین روند را ادامه دهید، برای خودتان که هیچ، برای شاگردانتان هم بد می‌شود. مجبور می‌شوید باشگاه را ببندید و این‌همه هنرجو، آواره می‌شوند!

استاد فقط از همدردی من تشکر کرد و گفت شاید بچه‌ها پول نداشته باشند و درست نیست که شهریه را گران کنیم.

خلاصه اینکه استاد مهربان، فاصله کمی تا ورشکستگی و جمع‌کردن باشگاهش دارد.

استاد مهربان و رویکرد سیستمی

استاد، فقط به این فکر می‌کند که شاید بعضی‌ها نتوانند شهریه را بپردازند، پس گران نکنیم، ولی به این موضوعات فکر نمی‌کند که این شهریه برای خیلی‌های دیگر اصلاً زیاد نیست و می‌توان اعلام کرد که هرکسی ندارد، کمتر بپردازد و …

استاد به این فکر نمی‌کند که اگر باشگاه دوام نیاورد، علاوه بر ضرری که بر خودش تحمیل می‌شود، انگیزه‌اش را هم از دست می‌دهد و همین‌طور اساتید و هنرجوهای دیگر مجبور می‌شوند باشگاه را ترک کنند و …

بیشتر که فکر کردم، دیدم این مشکل در خیلی از کسب‌وکارهای دیگر هم دیده می‌شود.

کسب‌وکارهای کوچکی که با دلایل مختلف (مثلاً رقابت) قیمت‌ها را پایین می‌آورند و یادشان می‌رود که کمی آینده‌نگر باشند؛ و چند وقت بعد، بدون اینکه دلیلش را متوجه شوند، شکست می‌خورند و کارمندانشان را هم بیکار می‌کنند.

باید در هر مسئله‌ای با رویکرد سیستمی بنگریم. همیشه قیمت بالا بد نیست؛ همیشه سود بالای بانکی خوب نیست؛ ساختن سدهای فراوان شاید بعداً باعث خشک‌سالی شود؛ شاید زیادشدن مشتری‌های شرکت در شرایط فعلی برایمان ضرر آفرین باشد؛ و شاید گران‌تر کردن شهریه‌ها، بتواند باعث ماندگاری باشگاه، دور افتادن جوانان از اعتیاد و حتی امکان حمایت مالی از هنرجوهای ضعیف‌تر هم بشود.

با نگاه و رویکرد سیستمی، فقط امروز را نمی‌بینیم، دور و نزدیک، و امروز و فردا را در کنار یکدیگر می‌بینیم و تصمیماتی پخته‌تر و جامع‌تر خواهیم گرفت.

شاهین شاکری – مدیران ایران

[button url=”modiriran.ir/?p=11220″ class=”” bg=”” hover_bg=”” size=”0px” color=”” radius=”0px” width=”0px” height=”0px” target=”_self”] فیلم همایش رویکرد سیستمی [/button]