افق های نو در رهبری سازمان های امروز

اکثر شرکت های تجاری و صنعتی نیازمند در پیش گرفتن رویکردهای نوین در بخش رهبری سازمان و بهبود و توسعه آن هستند. هرچند بسیاری از مدیران در مورد رهبری سازمان ها، درک درستی ندارند. رهبری، هنر و دانش به پیش بردن سازمان با همکاری و همراهی همه اعضای آن است.

رهبران موفق با کار تیمی و ایجاد فضایی دوستانه و بهره گیری از ارتباطات غیررسمی، اهداف خود را محقق می کنند. اما همچنان رهبران افق های بلندتری را می نگرند.

در آغاز قرن نوزدهم میلادی، تئوری مرد بزرگ به عنوان رهبر الهام بخش سازمان و براساس زندگی و شخصیت رهبران سیاسی، ارائه و با استقبال جامعه روبرو شد. اما بعدها مشخص شد رهبران بزرگ علاوه بر ویژگی های شخصیتی و فردی، نیازمند یادگیری فنون رهبری پیشرو و اثربخش هستند.

بررسی سبک های رهبری سازمان و رفتارهای رهبران بزرگ به بخشی از دانش مدیریت امروز تبدیل شده و بسیاری از مردم معتقدند دستاوردهای بزرگ دو قرن گذشته، بیش از هر چیز در گروی وجود رهبران بزرگ به دست آمده است.

احتمالا شما نیز با من هم عقیده اید که دستاوردهای بزرگ شرکت های صنعتی در چند دهه اخیر و تبدیل ایده های تجاری به سازمان هایی بزرگ و موفق در بازار بیش از هر چیز مدیون رهبران بزرگ و تاثیرگذار این شرکت های نوظهور است.

به نظر می رسد با بهره گیری از فناوری های نوین ارتباطی، راه برای توسعه ارتباطات غیررسمی و یافتن فرصت های جدید شغلی و یادگیری گروهی هموارتر از گذشته شده است.

سیمون لوید در مقاله خود با عنوان “فناوری ما را رها می کند”، می نویسد: رهبران دریافته اند که پافشاری بر اجرای دستورالعمل های سازمانی و کنترل مداوم کارکنان، فاقد کارایی است. سرعت بالای تغییر در محیط کاری نیز مدیریت سنتی را بیش از همیشه در تنگنا قرار داده است.

بدون ایجاد و خلق مدل های درست مدیریت، نمی توان انتظار داشت یک سازمان بتواند در دنیای سرشار از رقابت امروز به پیش رود. بی تردید، عصر روابط بالا به پایین در سازمان ها به سر رسیده است. روش های پیشین و سنتی مدیریت سازمان ها، زمان بر و غیرمنعطف هستند و طرفداران اندکی دارند.

من معتقدم راز موفقیت های رهبران بزرگ را در پیوند روحی صادقانه هواداران و همکاران با رهبر و تعامل دوجانبه دو طرف دانست. به عنوان مثال، رفتارهای نلسون ماندلا را باید به عنوان رهبری بزرگ و اثربخش مورد توجه جدی قرار داد. او راهی نو در برابر همه رهبران دنیا گشود. او به هواداران خود اجازه انتخاب راه را اعطا می نمود و با پایش همه جانبه محیط، استفاده از منابع موجود، تشویق مشارکت گروهی و دریافت بازخورد به نتایج بزرگی دست یافت و این راه در برابر ماست.

ما در رهبری سازمان نیازمند رویکردهایی متفاوت نسبت به آموزش های استاندارد هستیم که مدیران را از اتاق های کاری خارج نموده و فضایی نو ایجاد نماید.

مدیران همواره نیازمند آموختن هستند. رهبری با انگیزش و تلاش برای بهبود معنا می یابد. از سوی دیگر، رهبران می دانند که یادگیری روش های نوین و دانش اداره سازمان ها، یک ضرورت است اما در هر زمان و برای هر مشکل باید بهترین راه حل را یافت و به کار گرفت.

این نکته را فراموش نکنید که هیچ راه حل جامع و فراگیری برای همه سازمان ها وجود ندارد. حتی بررسی و تقلید عملکرد بهترین شرکت های بازار نمی تواند برای یک شرکت به معنای موفقیت باشد.
رهبران بر اقتضای شرایط فرارو، بهترین تصمیم را می گیرند و از فنون سرپرستی، آموزش حین کار و انگیزش برای پیشبرد اهداف استفاده می گردد.

رهبری بهینه نیازمند بررسی مداوم شرایط و فراز و نشیب های فعالیت ها و بحران ها و یافتن دلایل کامیابی ها و ناکامی های سازمان است. در این میان، اهمیت یادگیری حین کار را فراموش نکنید. در این روش، کارکنان و مدیران با بررسی عملکرد روزانه و یافتن گلوگاه ها و موانع موجود، نسبت به برطرف نمودن تنگناها اقدام می نمایند.

در کسب و کارهای پرفراز و نشیب دنیای امروز، موفقیت یک سازمان تنها در گروی کار گروهی و نه تصمیمات فردی است. و رهبران، الهام بخش کارکنان در این مسیر هستند. موفقیت و سرآمدی، چندان دور نیست.

مترجم: محسن داوری
منبع: www.mit.edu