بدون تفکر سیستمی نابود خواهیم شد

7 دیدگاه

به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

• راه حل رفع بحران آب در ایران فقط و فقط یک چیز است: تغییر اقلیم را باید با تغییر اقلیم درمان کرد، یعنی با ایجاد دریاچه های عظیم در غرب و شرق و مرکز کشور و انتقال آب خلیح فارس به فلات مرکزی ایران راه ها را برای باروری طبیعی ابرها و گسترش بارندگی در کشور هموار ساخت کما این که رطوبت حاصله خود در افزایش پوشش گیاهی موثر خواهد بود و مشاغل در کشور افزایش خواهد یافت (در نتیجه گسترش صنایع وابسته به آب مانند ماهیگیری و حمل و نقل آبی)
  غیر از باشد جز نابودی و تباهی پیش روی ما نخواهد بود

  پاسخ

• استفاده همزمان از دو نیمکره مغر و آموزش نحوه این کار و مطالعه بسیار راهگشاست
  مطالعه و بکارگیری رهنمودهای کتاب خلاقیت ما رنسانس ما و کتاب عقلانیت و توسعه یافتگی در ایران بسیار در تغییر دیدگاه ها گره گشا است

  پاسخ

• بی توجهی به انرژی های پاک با وجود داشتن کشوری بی نظیر در این زمینه و تمرکز و اصرار روی داشتن انرژی هسته ای با وجود بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار هزینه ی مستقیم و غیر مستقیم از این پافشاری نابجا هم مورد دیگری است.

  پاسخ

• مورد دیگردر ارتباط با عدم داشتن تفگر سیستمی که در کشور رخ داده مربوط به کارمزد مانده گیری و افزایش کارمزد کارت به کارت بین بانکی هست که اخیرا خبرهائی مبنی بر کسر کارمزد خرید با کارت هم شنیده می شود.
  نتیجه ی این امر این است که مردم جهت جلوگیری از ریختن پول در جیب بانکها، ترجیح می دهند که پول نقد بیشتری همراه خود داشته باشند، و کارهای انتقال وجه را از طریق بانکها انجام دهند. که نتیجه این امر افزایش هزینه چاپ پول، صف شلوغ بانکها و خستگی کارمندان، افزایش نقدینگی و احتمال تورم، بازگشت دوباره قبض های آبونمان و موارد دیگر خواهد شد.

  پاسخ

• در اقتصاد شکست خوردیم به پای سیاست نوشتیم، در سیاست کم آوردیم سراغ اقتصاد رفتیم مگر با یارانه اش جبران کنیم. هر بار دشمنی قهار در جیب داشتیم که بیرونش کشیدیم و ناسزابارانش کردیم. آن بار شاه گفت هر بار ما گفت وگوهای نفتی داریم مملکت شلوغ می شود. نگفتیم این همه از قامت ناساز بی اندام ماست.

  پاسخ

• آن مرد چینی که وردی می دانست و باران باریدن می گرفت، نرخش یک یوان بود. تا زمانی که کسی شاگرد جوان او را اغوا کرد و پسرک کنار کلبه باران ساز دکه یی ساخت و بر سردرش نوشت باران سازی با نیم یوان.

  در آن سال خشک، چند روزی مشتریان فراوان رسیدند و چینی جوان شادمان، آنان را راه انداخت و روستاییان هم دعاگویان و شادمان رو به مزارع تکیده نهادند، چشم به راه باران. دو روزی گذشت دکه چینی جوان پرمشتری بود هنوز، باران ساز پیر هم مانند همه آن روزها عصایش را زیر چانه نهاده جلوی در کلبه خود، روی چارپایه یی نشسته بود در انتظار که ناگهان ریختند. روستاییان با نگرانی و فریاد ریختند به دکه باران ساز جوان که به فریادمان برس که زندگی مان رفت. معلوم شد به ورد جوان باران باریده ولی سر ایستادن ندارد و سیلی شده خانمان سوز. چاره چیست. جوان نمی دانست. نمی دانست که باران ساز پیر را دو ورد بود؛ با یکی باران می ساخت و با دومی باران را می گفت تا بایستد و جوان این دومی را نیاموخته بود. و ما بسیاریم که ورد دوم نمی دانیم. و این زندگی است. تکرار هم می شود.

  پاسخ

• بنام ناظم ،نظم آفرین، منظم نگار همه گردونه از نظم او گرفته قرار

  با سلام وعرض تبریک بمناسبت عید سعید غدیر

  بدیهی است که بدون تفکر سیستمی وایجاد ساختار های مبتنی بر تفکری نظامند وعملکردهای منبعث آزآن ، هیچ فردی ، جمعی ، سازمانی وکشوری به اهداف عالیه خود نائل نخواهد شد واینکه از ناحیه مدیران موجود این چنین ابراز میشود ” بدون تفکر سیستمی نابود خواهیم شد” که یک سخن بدیهی است ، این سوال جدی را در پی دارد ،مسئولیت ها وتعهدات مدیران وصاحبان تفکر سیستمی واساتید محترم ، کجا بوده وهست که امروز این سخن بدیهی را ابراز میکنند وبا ذکر مواردی از نقصان مبتلابه کشور، احتمالاً دیگران را به غیراز خود مقصر جلوه میدهند نظیر اقتصاد دانان که آنان نیز چنین فرافکنی میکنند ، مگر نه اینست که ما مدیران ، معلمان ، تئوریسین ها و.. در جای جای این کشور ود رکلیه لایه های سازمانی حضور داشتیم و ایرادی که به خودمان وارد ، برجسته مینمائیم، انصاف اینست که تحلیل وتعلیل ها را ازخودمان آغاز کنیم ، چرا این ما هستیم که مدعی دانشوری آنرا داشته ودانشگاه ، عرصه جولانگاه این دانشوران بوده وامکانات وآزادی تفکر سیستمی داشته واز جایگاه رفیع علم ودانش وفناوری سخن رانده وطرح داده وهزاران کتب چاپ ونشر شده وهزاران دانشجو فارغ التحصیل شده ، ومیلیارد دلار هزینه شده وبه شایستگی نتوانستیم ، این تعهد اجتماعی بسر انجام برسانیم ، باید گفتگوهای خود را براساس گفتمانی آغاز کنیم که حاوی این تحلیل وتعلیل باشد

  با تشکر صانعی پور

  پاسخ