برای توسعه ی مهارت یادگیری چه باید کرد؟
بر خلاف باورعمومی ، تجربه به من نشان داده است ، دلیل موفقیت افرادی که در کارشان بسیار خوب عمل می کنند و تقریبا استنثنایی هستند دانش زیاد آنها نیست بلکه تشنه ی یادگیری بودن دلیل موفقیت آنهاست .
حالا از آن ماجرا سالها گذشته است . بارها پیش آمده است که مشابه این این احساس را در مدیرانی در سطوح مختلف هم دیدم .حتما شما هم مدیرانی را می شناسید که :
با تلاش بسیار ایزوهای مختلف می گیرند اما وقتی به شیوه های جاری در شرکتشان نگاه می کنی به نظر می رسد همه چیز فقط در سطح است و آنچه باید اتفاق می افتاده اصلا اتفاق نیافتده است .
سمینارهای مختلف شرکت می کنند اما کمتر پیش می آید که ازاز سمینار چیزی یاد بگیرند و از آن واقعا استفاده کنند.
اما حالا هر وقت می خواهم تصمیمی از این دست بگیریم یاد شعر مولانا می افتم که می گوید :
آب کم جو تشنگی آور بدست تا بجوشد آب از بالا و پست
و سعی می کنم بجای گرد آوری دانش و اطلاعات به شکل های مختلف هر اندازه که می توانم را یاد بگیرم و به کار ببندم .
تصور می کنم در عصر ما که عصر اطلاعات است و دانش بر خلاف گذشته به وفور و حتی زیادتر از حد نیاز یافت می شود مدیریت آنچه کسب می کنیم و مدیریت درست آنچه باید یاد بگیریم مهارتی است که باید یاد بگیریم .
شما برای این توسعه ی این مهارت چه پیشنهادی دارید ؟
(لطفا تجربه و پیشنهادهای خودتان را در اینجا بنویسید تا همه دوستان هم استفاده کنند).
از همفکری شما متشکرم.
با احترام
ندا مفاخری
مدیران ایران
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
9 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
با سلام
چیزی که من میبینم همه میخوان همه چیز بدونند
و بخاطر همین عمیق وارد جریان نمیشن
و از هر مطلبی و برنامه ای یک ناخنک میزنن و میگذرن و بعد هم گاهی تصور میشه که عالم به کل اون امور شدند و ماجرا بدتر هم میشه
به نظرم یه مدیر باید از تمام مسایل به نوعی اطلاعات داشته باشه ولی نباید فرض رو بر این بگیره که اشراف کامل پیدا کرده
محمود محمدی
کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتناب‌ناپذیری است.در این دنیا، اقتصاد به سمت اقتصاد دانش محور حرکت کرده و بسیاری از معادلات کنونی کشورها را با چالش مواجه ساخته که این امر، خود حاصل فناوری اطلاعات و ارتباطات است.
مدیریت دانش امروزه یکی از مهارت های لازم و ضروری برای همگان است.مدیریت دانش از وجوه متفاوتی برخوردار است.از نظر وجه نظری اصلاح مدیریت دانش عبارت است از مدیریت دانش فرایندی است که به سازمان‌ها یاری می‌کند اطلاعات مهم را بیابند، گزینش، سازماندهی و منتشر کنند و تخصصی است که برای فعالیت‌هایی چون حل مشکلات، آموختن پویا، برنامه‌ریزی راهبردی و تصمیم‌گیری ضروری است.
اما مدیریت دانش نه تنها در سطح سازمان بلکه در سطح فردی نیاز قابل توصیف است. سرعت پیشرفت جوامع انسانی و تحولات آن ذینفعان را وادار به آموختن می نماید و چنانچه این آموخته چه به لحاظ دانش کلاسیک و چه به لحاظ دانش ضمنی(تجربی) هدفمند و ساختارمند نباشد موجبات ابهام و عدم کارایی را برای اشخاص فراهم می سازد. دانش و علوم مختلف دارای گستره بسیار وسیع می باشند که دسترسی به آن از طرق حضوری و مجازی مقدور می باشد. اگر چنانچه فرایند فراگیری فرد براساس جنبه عملی دانش صورت پذیرد، می تواند سردرگمی و بی فایدگی اندوخته های او (دانش) را تبدیل به مزیت برای او نماید
دقیقا مسئله اینست که من هم با آن روبرو شده ام. اما چند تمرین برای خودم تدوین کرده ام…۱- تا اتمام کتاب های نخوانده موجود در کتابخانه، حق خرید کتاب جدید ندارم!خوب با این روش، یک سری کتاب ها از کتابخانه حذف شده و یک سری کتابها بالاخره خوانده شدند!
۲- با استفاده از ضربدر گوشه صفحه اینترنت، مطالبی که خارج از موضوع مورد سرچ من هستند، بسته خواهند شد.بهرحال خیالم راحت است که اینترنت و مطالبش مثل هارد سیستم نیستند که نگران نابودیشان باشم…پس به جای اندوختن دانش، بهتره ازش استفاده کنم..
۳- کتاب هایی رو که می خونم خلاصه برداری می کنم و بین سایر دوستان به اشتراک می گذاریم. حالا کتاب از یک شی تزیینی به یک وسیله کاربردی تبدیل شده است…
ممنون خانم حنطوش زاده ی عزیز روش های کاربردی خوبی را پیشنهاد دادید 🙂
چیز غریبی است که ما به کلمات چاپ شده، و مخصوصا به کتابهای معتبر اینهمه اهمیت می دهیم. فضلا، مانند مردم عادی، حکم یک گرامافون را دارند، مدام خود را تکرار می کنند؛ چیزی که هست فقط گاهی صفحه را عوض می کنند. علاقه به دانش دارند، نه تجربه کردن. حال آنکه دانش مانعی است برای تجربه کردن. اما دانش پناهگاه مطمئن و ایمنی است؛ حفاظ بعضی هاست؛ و چون دانش خود را جایگزین جهل می نماید و وسیله ای می شود برای خوش درخشیدن آدم جاهل؛ افراد فاضل و دانشمند از تجلیل و افتخار و ستایش اجتماعی فوق العاده ای برخوردار می گردند. دانش یک وسیله تخدیر است، مثل مشروب؛ دانش هرگز منجر به درک و شناخت نمی گردد. کریشنا مورتی
سلام با تشکر از مطلب شما که کاربردی و آسیب شناسانه بود
مخصوصا در این زمان که بیش از هر چیزی شاهد سمینار، کارآگاه و …هستیم
و فکر می کنم درمورد افراد کمال گرا بیشتر صدق می کند
با تشکر
نصراصفهانی
بسمه تعالی
باسلام وعرض ادب ؛باتشکر از مطالب بسیار خوبتان ، در یک جمله می نوان
گفت که جرات وجسار ت کنیم
به انچه که می دانیم اگر چه کم است با اگاهی و تجربه عمل کنیم و دست دست نکنیم
باتشکر فروزیده
با سلام
مطالعه مطالب ، تکنیکها و روشهای جدید مدیریتی برای من واقعا وسوسه کننده است. ولی در عمل اکثر مطالب با همان سرعتی که مطالعه شده اند پس مدت کمی فراموش شده اند بجزمطالبی که در پاسخ به نیاز ها و ابهاماتم بوده اند ویا پس از مطالعه در عمل پیاده سازی کرده ام هرچند در مقیاس خیلی کوچک. در اینخصوص با توجه به کمبود همیشگی وقت !پیشنهاد می کنم:
۱- مطالعه و پیگیری مطالبی که نیاز حرفه ای و شخصی هستند و ما تشنه آن هستیم در اولویت قرار گیرند
۲- برای موضو عات جذاب و جدید مطالعه شده یک الگوی ساده پیاده سازی یا روش اجرای گام به گام جهت فهم بهتر بلافاصله پس از مطالعه تهیه و در جایی ثبت شود
دو قدم اساسی لازم است:
بی نهایت مشکلی که هر کس باید حل کند . هیج فرمولی وجود ندارد. فقط سعی ، آنهم مستمر و پیوسته .
یک طبقه بندی به من کمک می کند: ۱ -اشتیا قم چیست؟ یا میدان جنگ من کجا ست؟
۲- مشکل و مسا له اصلی چیست؟
حا ل از کجا با ید آغاز کنم :پا سخ ۱- معمول و مرسوم : از آموزش و یاد گیری
پاسخ ۲ – از اقدام ، از تجربه همراه خلاقیت .
پاسخ ۲ که از قضا نزد ما بشدت مغفول است خود پاسخی است به اینکه من چه چیزی با ید یاد بگیرم ؟ کجا و چگونه بکار بگیرم؟
وقت آنست که ارزش تجربه را یاد آوری کنیم ،ارزش شکست را ،ارزش اقدام وعمل را . و آنرا راهنما ی رژیم اطلا عا تی قرار دهیم.
انسا نی تربیت کنیم که به اظطرار می رسد و هم زمان به انکسار، همه داشته ها را بکار می گیرد تا راهی بگشا ید.
در مقا بل انسا نی که دریایی از دانش را فراهم نموده و نمی داند که در کجا بکار گیرد.