جهانی شدن رقابت سازمان ها و شرکت ها جهت عرضه محصولات و خدمات خود، آن ها را ناگزیر به پیوستن به بازارهای جهانی کرده است. یکی از ابزارهای مهم فناوری اطلاعات و ارتباطات که نقش مهمی در یکپارچگی اطلاعات در سازمان دارد و از شروط اصلی پیوستن به بازارهای جهانی است، سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (EPR) است. این سیستم هم اکنون به عنوان جدیدترین و موثر ترین ابزار برنامه ریزی کل منابع سازمان مطرح بوده و شامل یک نظام به هم پیوسته اطلاعاتی، مهندسی و مدیریتی است که همه نیازهای سازمان را با نگرشی فرایندی(در جهت نیل به اهداف سازمان و یکپارچه سازی تمام عملیات) برآورده می کند.

شاید این مطلب برای شما مفید باشد!

سدی در برابر توسعه، فرازهایی از توسعه منابع انسانی در کشور

ERP با یک نگاه متفاوت، روند کلیه فعالیت های شرکت را از حالت وظیفه گرایی به فرایند محوری تغییر جهت می دهد. پیاده سازی ERP علاوه بر پر هزینه بودن و وقت گیر بودن، با ایجاد تغییرات بنیادین در فرایند ها باعث ایجاد تنش هایی در اکثر بخش های سازمان می شود که اگر سازمان بدون توجه و اطلاع از مشکلات و چالش هایی که هنگام پیاده سازی ERP با آن ها مواجه خواهد شد، اقدام به پیاده سازی کند، قطعاً با شکست مواجه خواهد شد.

نظر به هزینه های بسیار بالای پیاده سازی ERP در سازمان ها، اغلب آنها انتظار دارند پس از نصب و راه اندازی، بتوانند منافع مورد نظر خود را سریعاً از این سیستم کسب کنند و به دنبال آن کاهش چشم گیر هزینه ها را داشته باشند. ولی چنین خواسته ای در بدو امر امکان پذیر نیست و لازم است مدت زمانی از نصب و اجرای سیستم گذشته باشد و بهبود هایی در فرایند موجود نیز حاصل شده باشد تا زمان بازدهی این پروژه آغاز شود.