سه فرض خطرناک رهبری
| هنری وینکلر گفته است که پیش‌فرض‌ها، موریانه‌های روابط هستند. پیش‌فرض‌ها میانبرهایی هستند که از شناخت ما به وجود می آیند و ازآنها برای سریع‌تر رسیدن به نتیجه، بجای فکر کردن آگاهانه و با دقت، استفاده می‌کنیم.
معمولاً این پیش‌فرض‌ها راه‌حل‌های سریع و درعین‌حال خطرناکی هستند. دقیق‌تر بگویم، به این سه پیش‌فرض مخربی که تمام رهبرها باید حواسشان به آنها باشد توجه کنید. اولین پیش‌فرض این است که کمک به پیشرفت بقیه کار شما نیست. هر رهبری که سرش به تنش بی ارزد، دنبال فرصت برای توسعه‌ی استعداد می‌گردد. شاید این مطلب برای شما مفید باشد! علم مغز چگونه به اصول رهبری مرتبط است؟به همراه فایل صوتی مقاله |
| اما واقعاً کاری برای آن می‌کند؟ یک سر این طیف رهبری این است که موقعیت خودش را مدیون هیچ‌کسی جز خودش نمیداند. به‌شدت کار می‌کند، اما هیچ تلاشی برای کمک به پیشرفت بقیه نمی‌کند.
ایشان استخدام‌شده که کار خودش را انجام بدهد، نه کار شما را. این‌طوری به موضوع نگاه می‌کند که شما یا میتوانید خودتان را به یک جایی برسانید، یا نمی‌توانید. اما یک سر دیگه‌ی این طیف، رهبرهای روشن‌فکری هستند که میدانند دستاوردهای فردی فقط بخشی از شخصیتشان و یکی از عوامل ارتقای شغلی آنهاست. یادتان باشد ، امروزه سرکار، اگر میخواهید پیشرفت کنید، یکی از مهارت‌های اصلی این است که بتوانید استعدادهای خوبی را دور خودتان جمع کنید. |
| مورد بعدی، این پیش‌فرض مرسوم رهبری را در نظر بگیرید: چون من تا دیروقت کار می‌کنم، پس بقیه هم باید همین‌طور باشند.
من به‌شخصه رهبرهای زیادی را دیدم که خیلی جدی اعتقاد دارند که همه باید مثل من و به‌اندازه‌ی من کار کنند. اگر من ساعت ۷ صبح می آیم سرکار، بقیه هم باید بیاند! اگر تا ۶ بعدازظهر سرکارم، هیچ‌کس حق ندارد زودتر برود. از یک نظر این فکرشان را می‌فهمم. شما میخواهید که بقیه از شما الگو بردارند و سخت کار کنند. ولی، چیزی که باید بفهمید این است که آدم‌ها به شکل‌های مختلف و در زمان‌های گوناگون کار می‌کنند. |
| هدف این نیست که از آنها بخواهید به‌اندازه‌ی مشخص و سر ساعت معین کار کنند. هدف این است که آنها را به شکلی رهبری کنید که آن چیزی که میخواهید را برایتان به‌خوبی تولید کنند.
یادتان باشد، ترفندی که باید بزنید این است که بجای اینکه کارشان را موشکافانه مدیریت کنید که معمولاً هم نتیجه خوبی ندارد، اهداف و انتظارات روشن و خوبی برایشان تعریف کنید. مورد آخر اینکه به این مسئله توجه کنید که راه‌حلی که پارسال جواب داده، لزوماً امسال جواب نمیدهد. بعضی وقت‌ها این‌قدر درگیر هستیم که اشتباهاً فکر می‌کنیم مشکل فعلی همان چیزی است که قبلاً باآنسروکله زده ایم. |
| ما به‌غلط موقعیت فعلی را خیلی آشنا در نظر می‌گیریم، و فکر می‌کنیم که کاملاً میدانیم الآن چه خبر است . مسئله اینجاست که حواسمان نیست که مشکل فعلی چقدر منحصربه‌فرد و تازه است.
برای همین راه‌حلی را در نظر می‌گیریم که چندان به وضعیتمان مربوط نمیشود. باید بجای اینکه تصمیم عجولانه و راه‌حل تکراری داشته باشیم، جلوی این مسئله را این‌طوری بگیریم که بحث کردن و حرف زدن در مورد نیازهای منحصربه‌فرد شرایط فعلی درگروه تبدیل به یک هنجار بشود. این‌طوری، ممکن است که کمی سرعتتان کم بشود ، امادرعوض به جوابی میرسید که کاملاً میتواند موضوع را حل کند. از این مدل فرضیات خیلی زیاد هستند، اما این سه شما را به فکر وادار می‌کنند. |
| یادتان باشد، وظیفه شما این است که باعث پرورش بقیه بشوید. فراموش نکنید که حواستان به کار کارکنانتان باشد، نه به ساعت کارکردشان.
و یادتان باشد که هر مشکلی منحصر بفرد است و لازم است که منحصربه‌فرد هم به آن نگاه بشود. وقتی این کارها را کردید، از پیش‌فرض‌هایی معمولی که جلوی بهره‌وری را می‌گیرند جلوگیری کرده اید و میتوانید تصمیماتی باکیفیت مناسب بگیرید. |
