گاهی یک شخص/سازمان/کشور تعمداً اقدامی را انجام می‌دهد تا علامتی به طرف مقابل بدهد که قصد و ترجیح واقعی او چیست. تا بدین ترتیب روی رفتار طرف مقابل پیشاپیش تاثیر بگذارد.

مثال اول زندگی شخصی/کسب وکار:
چرا در دیدوبازدیدها و احوال‌پرسی‌های دوستانه و خانوادگی بسیاری از بازاری‌های تهران و اهالی کسب‌وکار همواره از وضع بد بازار شکایت دارند؟ شکایت آن‌ها از وضع بد بازار را نباید حمل بر واقع نمود؛ زیرا در بیشتر مواقع شکایت می‌کنند؛ حتی وقتی‌که وضع اقتصاد خیلی خوب است و همه بازارها رونق دارند. آن‌ها اگر خیلی منصف باشند می‌گویند بله، در گذشته وضع خوب بود، ولی اکنون بازار نامساعد است. شکایت‌شان در واقع این علامت را به مخاطب می‌رساند که سود چندانی در کسب‌وکار آن‌ها نیست تا مبادا مخاطب بخواهد به عرصه کارشان وارد شود و آن‌ها را با رقابت بیشتری مواجه کند. گاه انگیزه آن‌ها از این اظهارات این است که توقع کمک مالی در نزدیکان و اطرافیان ایجاد نشود. این‌که بسیاری از اهالی کسب‌وکار فعالیت‌شان سود زیادی دارد، اما زندگی معمولی خود را حفظ می‌کنند تنها به‌دلیل زهد و دنیاگریزی آن‌ها نیست، بلکه گاه ترجیح می‌دهند این علامت را به دیگران برسانند که پول زیادی در کسب‌وکارشان نیست تا دیگران به طمع ورود به آن شغل نیفتند.

مثال دوم: کشورداری
یکی از روسای جمهور در معرفی وزرای کابینه اختلاف‌نظر جدی با مجلس داشت. پس‌ از آن‌که برخی از کاندیداهای پیشنهادی او در مرتبه اول معرفی به مجلس رأی نیاوردند، اقدام ایشان معرفی کسانی بود که – درست یا غلط – از دید نمایندگان مجلس به‌طریق‌اولی صلاحیت نداشتند. چنین اقدامی این علامت را به طرف مقابل می‌فرستاد که حاضر به کوتاه‌آمدن بر سر این موضوع نیست و در این مواقع موضعی سرسخت خواهد داشت. مجلسی‌ها نیز به‌تدریج این علامت را دریافت کردند و گاه که با عملکرد ضعیف وزرا روبه‌رو می‌شدند از انجام استیضاح اکراه داشتند، زیرا حدس می‌زدند دولت به‌جای وزیر وقت، وزیر به‌مراتب بدتری پیشنهاد خواهد کرد.

خودآزمایی؟
چرا برخی از کسبه بر داشتن ماشین لوکس، حتی به بهای داشتن خانه‌ای محقر و اجاره‌ای، اصرار دارند؟
آیا هزینه های سنگین برای عروسی بر اساس مفهوم سیگنالینگ توجیه دارد؟
جواب این سوالات را می توانید در کتاب بینش اقتصادی برای همه بیابید.

نگاه راهبردی:
۱- علامت دهی ( سیگنالینگ ) به سایر بازیگران یکی از بهترین روش های کنترل رفتارهای دیگر بازیگران از جمله رقباست. شما با ارایه سیگنال به رقیبان خود مبنی بر سرمایه گذاری سنگین در تولید ماده ایکس، آنان را در ورود و سرمایه گذاری و ورود به آن حوزه منصرف خواهید کرد.

۲- علامت ها باید باور پذیر و معتبر باشد. اگر علامت دهی مبتنی بر دروغ و بی پشتوانه باشد، مرکز ارسال کننده علامت بی اعتبار خواهد شد. بانک مرکزی مؤسسات مالی غیرمجاز را تهدید می‌کند که باید قانونی شوند و با نظارت بانک مرکزی عمل کنند تا بتوانند از حمایت آن برخوردار شوند. این تهدید زمانی جدی گرفته می‌شود که یک اقدام عملی کند. در غیر این‌صورت، سایر مؤسسات مالی غیرمجاز علامت ارسالی بانک مرکزی را معتبر قلمداد نخواهند کرد و به فعالیت خود در خارج از چارچوب‌های نظارتی ادامه خواهند داد. اگر همین روند ادامه پیدا کند بانک مرکزی به یک علامت دهنده بی اعتبار در نظام پولی کشور تبدیل خواهد شد.

برگرفته از کتاب بینش اقتصادی برای همه، نوشته دکتر سرزعیم، مشاور مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری.
منبع: کانال استراتژیست @Lashkarbolouki