وایبرلوفینگ؛ بلای سازمان سوز

وایبرلوفینگ

شاید در مورد مفهوم سایبر لوفینگ شنیده باشیم. برای تبیین مفهوم سایبر لوفینگ یادداشتهای آزادی از چند کتاب و مقاله دارم که بدون ذکر منبع می آورم.

عبارت سایبرلوفینگ از دو بخش تشکیل شده است. بخش «لوفینگ» از واژه «لوفر» اتخاذ شده است که اصولاً به شخصی گفته می شود که از وقت خود به درستی استفاده نمی کند و آن را هدر می دهد. بخش «سایبر» به ۱۹۹۵ برمی گردد که به عنوان پیشوند برای کلماتی به کار می رود که مبتنی بر علم کامپیوتر بوده و در آنها از کامپیوتر به عنوان ابزار استفاده می شود. عباراتی نظیر جرم های مبتنی بر کامپیوتر۲ یکی از همین عبارات است. بنابراین به عملی گفته می شود که اولاً مبتنی بر کامپیوتر و اینترنت بوده و در ثانی فرد با انجام آن وقت خود را به نحوی هدر می د هد. به این معنی که فرد، بجای انجام امور مربوط به کار خود، با استفاده از فضایی که اینترنت در اختیار وی قرار می دهد، زمان کاری خود را یا هدر می دهد و یا به انجام امور شخصی اختصاص می دهد. پرسه زنان اینترنتی یا همان کارکنانی که نابجا و ناصحیح از اینترنت در سازمان استفاده می کنند، در صنایع کوچک بریتانیا هر ساله یک و نیم میلیارد پوند هزینه ایجاد می کنند.

حال به سایبر لوفینگ،‌می توانید با لذت تمام وایبر لوفینگ را هم اضافه کنید.

امروز ضبح بنابر کاری که داشتم از چندین اتاق یک اداره عبور کردم. تماماً روی گوشی های خود خم شده و سرگرم بودند. با بررسی که بنده انجام داده اولین برنامه،‌ نرم افزار پیغام رسان وایبر بوده و می توان بازی کلش آف کلنز را نیز در رده دوم قرار داد. البته بازی دوم در بین افراد کمتر از ۳۰ سال جذابیت بیشتری داشت.

برای جلوگیری از سایبرلوفینگ چهار راه به شرح ذیل پیشنهاد شده است:

1. دیواره آتشین:

برخی‌ها به شدت با این موضوع برخورد کرده و به‌طور کلی استفاده از اینترنت و پست الکترونیکی را ممنوع اعلام می‌کنند، اما بسیاری از متخصصین معتقدند که ممنوعیت کامل استفاده از اینترنت، سوزاندن تر و خشک با هم است. به‌رغم اینکه استفاده ناصحیح از اینترنت بهره‌وری را کاهش می‌دهد، اما استفاده صحیح و بجا از آن موجب افزایش سطح بهره‌وری کارکنان می‌شود.

2. ایجاد خط‌مشی:

بسیاری معتقدند برای بهره‌گیری اثر بخش از اینترنت، خط‌مشی‌هایی مناسب باید اتخاذ کرد. اخبار نشان می‌دهد که ۲۲ درصد از مدیران صنایع کارکنان خود را به علت عدول از خط‌مشی‌های مربوط به نحوه استفاده از اینترنت اخراج کرده‌اند.

3. استفاده از سیستم‌های ایمنی:

برای استفاده و برقراری سیستم‌های امنیتی، شرکت‌های خاص این منظور نیز وجود دارند که خدمات بهره‌گیری بهینه از اینترنت و قرار دادن سیستم‌های ایمنی شبکه اینترنت را برعهده می‌گیرند. برخی مدیران از نرم‌افزارهایی استفاده می‌کنند که به وسیله آنها بتوانند نحوه استفاده کارکنان از اینترنت را کنترل و نظارت کامل بر آن داشته باشند و در برخی مواقع ارتباط بر خط آنها را از طریق این نرم‌افزارها محدود می‌کنند.

4. روش کاربران مجاز:

برخی مدیران، استفاده از اینترنت را تنها برای کارکنانی که برای کار خود به آن نیاز دارند، آزاد کرده‌اند. (صادقانه بگویید آیا در اتاق کار شما، تمام کارکنان نیاز به استفاده از اینترنت را برای کار خود دارند؟)

برای جلوگیری از وایبر لوفینگ چکار می توان کرد،‌ می توان اینترنت افراد را قطع کرد؟ می شود موبایل آنها را گرفت؟ می شود هزار راه اشتباه دیگر را رفت؟؟؟ این راه ها هیچ کدام جواب نخواهد داد. حتی در پاسخ به سایبرلوفینگ چه رسد به وایبرلوفینگ. بهترین راه را بایستی در اصول رفتار سازمانی یافت. روش های سخت پاسخگو نخواهد بود. از پی راه حل های نرم برآییم.

می توان اشتیاق افراد را به کار زیاد کرد.

می توان تعهد افراد را افزایش داد.

می توان رضایت افراد را از شغلی که در آن مشغول هستند افزایش داد.

راه حل های کوچک ولی موثری که دزدی از کار را قطعا کاهش خواهد داد. همه‌ی این رفتارها که منجر به کاهش بهره وری می شود، نوعی پاسخ به رفتارهای سازمانی است. نوعی پاسخ به بی عدالتی هاست، نوعی پاسخ به عدم رضایتهاست. نوعی جواب به رفتارهای نادرست سازمانی است.

راه حل شما برای کاهش وایبر لوفینگ چیست؟

نقل از http://mnarimani.ir/?p=796