یکشنبه 28 مهر 98 ، با اعضای خوب باشگاه مدیران ایران در باغ طهرون بودیم؛

می‌خواستیم یک برنامه متفاوت داشته باشیم.. برایش کلی فکر و نظرسنجی کرده‌بودیم و قرارمان این شد که با دوستان عزیزمان، بازی کنیم. البته نه به قول آقای رجبی، یه قل دو قل!

از یک تیم حرفه‌ای از همکارانمان که در موضوع «بازی» بسیار فعال هستند، دعوت کرده‌بودیم که همراه ما باشند.

شروع برنامه از ساعت 6 بود و به همه گفته بودیم که سر ساعت بیایند تا چیزی را از دست ندهند. بعضی‌ها از 5 و خورده‌ای آمدند و متاسفانه به خاطر 2 قطره بارونی که آمد، بعضی از دوستانمان نهایتاً تا 7 رسیدند و چقدر حیف شد :(

تا بیشتر شدن تعداد دوستان، کمی شبکه‌سازی کردیم و با همراهان جدیدمان آشنا شدیم.

کمی بعد، دکتر شاهین شاکری، در مورد Edutainment برایمان چند کلمه‌ای صحبت کردند و خانم دکتر مفاخری هم در مورد اهمیت بازی در آموزش برایمان گفتند.

و بالاخره نوبت بازی شد. قرار شد اول، گره کراوات‌ها را کمی شل کنیم (!) و با توضیحات بچه‌های تیم بازی، هر میز، مشغول یک بازی شد.

دیدن چهره‌های بشاش دوستان و اعضای محترم باشگاه، دیدنی بود.

البته بعضی از بازی‌ها، آرامش بیشتری می‌طلبید ولی مگر شادی و دست‌زدن افراد برنده، اجازه می‌داد؟!

خلاصه، کمتر از 2 ساعت بازی کردیم و خوش گذراندیم. بعد از بازی هم چند نفر از دوستان، برداشت‌های مدیریتی‌شان را از بازی‌ها بیان کردند و به جذابیت بازی‌ها افزودند.

بعد از معرفی دوستانی که به تازگی افتخار همراهی‌شان را داریم و همینطور بعد از گفتگوهای کاری، عکس دسته‌جمعی گرفتیم. شام خوردیم و تا دیداری بعد، دعای خیرمان را بدرقه راه دوستان عزیزمان کردیم.

در این برنامه، چند غایب داشتیم که دلمان برایشان خیلی تنگ شده بود.

آقای علیرضا کاظم‌رضی عزیز که مدت زیادی است همراه ما هستند ولی در این برنامه، توفیق نداشتیم که زیارتشان کنیم.

و آقای هومن رهبری گرامی که چند روز پیش، قلبشان را عمل کرده بودند و در زمان نشست، در بیمارستان بستری بودند و بعضی از دوستان، برایشان عکس و فیلم فرستادند.

به امید دیدار مجدد همه عزیزان در برنامه‌های بعدی ...