رشد اقتصاد چین

چهل سال پیش، قبل از آنکه چین اصلاحات اقتصادی و آزادسازی تجاری خود را در پیش بگیرد، کشوری فقیر، عقب‌مانده، و جزیره‌ای جدا از اقتصاد جهان بود.

چین آن هنگام تحت سیطره نظامیان فاسد و میراث مالیخولیایی مائو (انقلاب فرهنگی، جهش بزرگ به پیش و امثالهم) بود. اما از زمان اصلاحات بازار آزاد در سال ۱۹۷۹ و باز شدن درهای تجارت و سرمایه‌گذاری خارجی، چین سریع‌ترین رشد اقتصادی را در میان اقتصادهای بزرگ دنیا تجربه کرد به نحوی که تا سال ۲۰۱۷ رشد تولید ناخالص داخلی آن به طور متوسط سالانه ۹.۵ درصد بوده است.

رشدی که بانک جهانی آن را چنین توصیف نمود: «سریع‌ترین رشد پایدار جهان توسط یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان در تاریخ محقق شده است». چنین رشدی موجب شد که چین بتواند هر ۸ سال تولید ناخالص داخلی خود را دو برابر کند و بدین وسیله ۸۰۰ میلیون نفر را از طبقه فقیر به متوسط ارتقا دهد. در حال حاضر، چین به بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی (برمبنای برابری قدرت خرید) بدل شده و عمده‌ترین شریک تجاری، بزرگ‌ترین منبع واردات و سومین بازار بزرگ صادرات امریکا به شمار می‌رود.

با وجود این، رشد تولید ناخالص داخلی چین از سال ۲۰۰۷ رو به کاهش گذاشته است به نحوی که از ۱۴.۲ درصد در سال ۲۰۰۷ به ۶.۹ درصد در سال ۲۰۱۷ رسیده است و برمبنای برآورد صندوق بین‌المللی پول در سال ۲۰۲۲ به ۵.۸ درصد خواهد رسید. کند شدن آهنگ رشد اقتصاد چین دیگر واقعیتی تثبیت شده است، واقعیتی که لزوم یک مدل اقتصادی جدید را گریزناپذیر ساخته است. این مدل اقتصادی جدید باید به جای سرمایه‌گذاری و تولید و صادرات کالا، بر مصرف، خدمات و نوآوری متمرکز باشد.
وین موریسون در پژوهشی با عنوان «خیزش اقتصادی چین: تاریخ؛ روندها، چالش‌ها و پیامدهای آن برای ایالات متحده»، معتقد است که چین نیز ضرورت این مدل جدید اقتصادی را دریافته و در حال حرکت شتابان به سمت گذار اقتصادی و احتمالاً در قدم‌های آتی، سیاسی-اجتماعی است.

نشانه‌های این حرکت بسیار روشن هستند: ابتکار عمل «جاده ابریشم جدید»؛ جستجوی بازارهای جدید در تقریباً همه‌جای جهان؛ سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و طرح‌های زیربنایی در پاره‌ای از کشورهای آسیایی، افریقایی، اروپایی و حتی امریکای لاتین؛ فعال شدن دیپلماسی چین و تلاش برای نقش‌آفرینی بیشتر در تحولات جهانی به‌ویژه، کره شمالی، افغانستان، سوریه و سودان؛ تلاش برای تقویت «قدرت نرم» چین از طریق فعالیت‌های فرهنگی (سینما، رویدادهای فرهنگی، ورزشی، و غیره)، بشردوستانه و تبلیغاتی؛ سرمایه‌گذاری‌ چشمگیر در فن‌آوری‌های جدید، استارتاپ‌ها و نرم‌افزارها؛ حرکت از افزایش نیروی نظامی به سرمایه‌گذاری کلان در فناوری‌های نظامی فوق‌پیشرفته و حساس؛ و …..

این پژوهش به درخواست چندین نهاد مهم در امریکا به ویژه کنگره انجام شده است و از ویژگی‌هایی چون داده‌ها و اطلاعات روزآمد، جامعیت مباحث، بررسی قاطبه طرح‌ها، لوایح و قوانین تجاری-صنعتی جدید چین و چشم‌اندازهای دولت جدید ایالات متحده برخوردار است.

از لینک زیر می توانید گزارش از رشد اقتصادی چین را مشاهده بفرمایید :

China’s Economic Rise

منبع: مدیران ایران