انقلاب صنعتی چهارم و فناوری‌های نوظهوری نظیر اینترنت اشیاء، هوش مصنوعی، رباتیک و تولید افزایشی به ایجاد روش‌های تولید جدید و مدل‌های کسب و کار تازه‌ای منجر شده است که تولید را به شکلی بنیادی دستخوش تغییر می‌سازد. سرعت و اندازه تغییرات تکنولوژی همراه با ظهور و بروز سایر روندها، لایه‌ای از پیچیدگی را به چالش‌های کنونی استراتژی‌های توسعه خواهد افزود که در عمل بهره‌وری و رشد فراگیر را متأثر خواهد ساخت. در این شرایط کشورها باید تصمیم بگیرند که چگونه به این پارادایم جدید تولید واکنش نشان دهند و برای آن برنامه‌ریزی نمایند. این امر مستلزم آن است که کشورها از میزان آمادگی ساختار تولید خود برای تغییرات آینده آگاه باشند.
مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی با عنوان «آمادگی برای آینده تولید» به معرفی و توسعه شاخصی برای سنجش میزان آمادگی کشورها برای مواجهه با تغییر تکنولوژیکِ عظیمِ در جریان پرداخته است. این شاخص خود دارای دو بخش شامل ساختار تولید (اندازه و پیچیدگی تولید) و محرک‌های تولید (شامل تکنولوژی و ابداع، سرمایه انسانی، تجارت جهانی و سرمایه‌گذاری، چارچوب نهادی، منابع پایدار و محیط تقاضا) است.
شاخص آمادگی برای آینده تولید برای ۱۰۰ کشور مختلف محاسبه شده و بسته به (۱) اندازه و پیچیدگی ساختار تولید و (۲) مطلوب بودن یا مطلوب نبودن محرک‌های تولید، این کشورها به ۴ دسته تقسیم شده‌اند:
– کشورهای نوپا (دارای اندازه و پیچیدگی پایین و در عین حال محرک‌های نامطلوب)
– کشورهای با پتانسیل بالا (دارای اندازه و پچیدگی پایین اما محرک‌های مطلوب)
– کشورهای سنتی و درجا مانده (دارای اندازه و پیچیدگی بالا اما محرک‌های نامطلوب)
– کشورهای پیشرو (دارای اندازه و پیچیدگی بالا و در عین حال دارای محرک‌های مطلوب)
بر اساس نتایج، ۲۵ کشور از ۱۰۰ کشور مورد بررسی در زمره کشورهای پیشرو طبقه‌بندی شده‌اند که از این بین ۱۸ کشور اروپایی هستند و ۵ کشور آسیایی (چین، ژاپن، کره جنوبی، مالزی و سنگاپور) در کنار آمریکا و کانادا دیگر کشورهای این مجموعه را تشکیل می‌دهند.
در زیر می توانید گزارش مجمع جهانی اقتصاد ۲۰۱۸ برای آمادگی کشورها در مواجهه با تغییرات آینده را به شکل کامل مشاهده و دانلود بفرمایید :
دانلود گزارش مجمع جهانی اقتصاد – ۲۰۱۸چون به مباحث آینده پژوهی علاقمند هستید، فکر می کنیم محصول زیر که در مورد تحول دیجیتال است، می تواند برایتان جالب باشد:
